ഇതിലേ വന്നു പോയവര്‍

Wednesday, June 13, 2012

ഫേസ്ബുക്ക് നഗ്നമാക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ ......


 
പ്രണയം........
ആധുനിക പ്രണയം എന്നും പറയാം......
ഫേസ്ബുക്ക് ഉപയോഗിച്ച് അഴിച്ചു മാറ്റപ്പെടുന്ന സാരിക്കഷണങ്ങള്‍ക്കിടയിലേയ്ക്ക്
ഒരു ബബിള്‍ഗം പോലെ ചവച്ചരയ്ക്കപ്പെട്ടു ,
അവസാന സ്വാദും ഊറ്റിക്കുടിച്ചു ,
അവസാനം കയ്പ്പ് മാത്രം അവശേഷിക്കുമ്പോള്‍
എവിടേയ്ക്കോ തുപ്പി എറിയുന്ന പ്രണയം.....

ഒഴുകിത്തീരുംമുമ്പേ നിലച്ചു പോയ ഒരു കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളിയുടെ
മറുവശത്ത് ഉള്ള നീയും
ആരുടെയോ സഹോദരി ആവാം......മകള്‍ ആവാം ....ഭാര്യ ആവാം....

നീയും ഞാനും എന്നതിനുമപ്പുറം "നീയും നിന്‍റെ മിനുത്ത ശരീരവും'
എന്നിലെ അര്‍ജുനന്‍ ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്ന പക്ഷി ആവുമ്പോള്‍
നന്മയുടെ മഹാഭാരതം തോറ്റ നിലത്ത്,പെണ്ണിന്‍റെ നിസഹായമായ
കണ്ണീരു വീഴുമ്പോള്‍ ...
ഫേസ്ബുക്ക് ഗ്രൂപ്പുകള്‍ ശകുനിമാരുടെ കൌടില്യത്തോടെ
അരങ്ങു വാഴുമ്പോള്‍.....
കവചകുണ്ഡലങ്ങള്‍ അറുത്തു ദാനം ചെയ്തു
എന്നിലെ കര്‍ണന്‍ നിസ്സഹായനാവുന്നു....
നിനക്ക് വേണ്ടി ഇനി ബാക്കിയുള്ളത്
എന്‍റെ തൂലിക മാത്രമാണ് ....
ചിലപ്പോഴൊക്കെ നെഞ്ച് നനച്ചു ഒഴുകുന്ന ചുവന്ന മഷിയില്‍
മുക്കി എഴുതാന്‍.....

പാതിരാ സൂര്യന്‍ ഉദിക്കാതെ ഇരിക്കട്ടെ ....
അഴിച്ചുവച്ച മുഖംമൂടികള്‍ക്ക് പിന്നിലെ പരിചിതമായ മുഖങ്ങളെ
കാണാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി എങ്കിലും....
 —

Thursday, June 7, 2012

അച്ഛന്‍ .....കാലം മാറ്റി വരച്ച ചിത്രം.....

അച്ഛന്‍.....


എന്നും പരുക്കന്‍ മുഖംമൂടികളില്‍ തളച്ചിടപ്പെട്ട ..അല്ലെങ്കില്‍ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ട ഒരു കഥാപാത്രം....

എന്‍റെ ബാല്യത്തിന്‍റെ ഓര്‍മ്മപ്പെയ്ത്തുയ്കളില്‍ ,എന്‍റെ മധ്യവേനല്‍ അവധികളില്‍ മാത്രം 
വിരുന്നു വന്നിരുന്ന ഒരു ട്രങ്ക് പെട്ടിയുടെ ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദം ...വൃത്തിയായി മടക്കി വച്ച ഒന്ന് 
രണ്ടു പട്ടാള യൂനിഫോര്‍മുകള്‍ .... ഏതോ ഹെയര്‍ ഓയിലിന്‍റെ കടുത്ത ഗന്ധം,...എന്‍റെ
 ബാല്യം എന്‍റെ കൊച്ചു വീടിന്‍റെ ഏതോ കോണുകളില്‍ മാത്രമായി ചുരുങ്ങിയിരുന്ന ദിനങ്ങള്‍......

അറിയാതെ ഉയര്‍ന്നു പോകുന്ന ശബ്ദം പോലും ,അടക്കി പിടിച്ചു ,ഭയന്ന് ,അമ്മയുടെ 

സാരിത്തുമ്പില്‍ അഭയം കണ്ടെത്തിയിരുന്ന ഒരു മെലിഞ്ഞ കൊച്ചു പയ്യന്‍ ,ഇന്നും മനസിലെങ്കിലും മാറ്റമില്ലാതെ അവശേഷിക്കുന്നു...

കൊമ്പന്‍ മീശയ്ക്കു ഒപ്പം ,പരുക്കന്‍ ഭാവം മറ ചാര്‍ത്തിയ ആ നെഞ്ചില്‍ ..എനിക്കായി ഒളിച്ചു 
വച്ചിരുന്ന ഒരു സ്നേഹക്കടല്‍ പലപ്പോഴും ഞാന്‍ കാണാതെ പോയോ???
മുപ്പതു വര്‍ഷത്തിന്‍റെ പട്ടാള ജീവിതം ആ കൈകാലുകളെ തളര്‍ത്തുമ്പോഴും ,എന്‍റെ കൈ കാലുക
ള്‍ 

വളരുവാന്‍ വേണ്ടി സ്വന്തം ജീവിതത്തിന്‍റെ നല്ല ഭാഗം ഹോമിച്ച ആ മനസ് ഞാന്‍ 
തിരിച്ചറിയുവാന്‍ താമസിച്ചോ......???

മരുന്നും മരണവും മണക്കുന്ന ആശുപത്രി കിടക്കയില്‍, അര്‍ദ്ധരാത്രിയുടെ ഏതോ യാമത്തില്‍ 
എന്‍റെ മുടിയിഴകള്‍ക്ക് ഇടയിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു നടന്ന വിരലുകളുടെ പൊരുളറിയാതെ ഞെട്ടി 
ഉണര്‍ന്ന ഞാന്‍ കണ്ടത്, എന്നെ നോക്കി നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്ന കണ്ണുകളുമായി ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്ന ആപരുക്കന്‍ പട്ടാളക്കാരനെയാണ്....


നിറഞ്ഞൊഴുകിയ സ്നേഹക്കടലില്‍,മനസ്സില്‍ എങ്ങോ പൊടിപിടിച്ചു കിടന്ന 'അച്ഛന്‍' എന്ന 
ചിത്രം കഴുകി വെടിപ്പാക്കപ്പെടുകയായിരുന്നു....

പ്രവാസ ജീവിതത്തിന്‍റെ വന്നു പോകുന്ന അവധിക്കാലങ്ങളുടെ ഏറ്റവും അവസാനം, യാത്ര
 പറയാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ ആരും കാണാതെ എന്നെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച ആ കൈകള്‍ 
വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....


നിറഞ്ഞൊഴുകിയ ആ കണ്ണുകള്‍ പറയാതെ ഒരുപാട് പറഞ്ഞു.....ആ തോളിലെ ഭാരം ഇറക്കി 
വയ്കാന്‍ ആവാത്ത ഒരു നിസ്സഹായനായ മകനായി ഞാന്‍ നിന്നു......


ഇതു എന്‍റെ 'പപ്പയ്ക്ക്' വേണ്ടിയാണ്........

അര്‍ദ്ധരാത്രിയിലെ ഈ അക്ഷരപ്പെയ്ത്ത്.....
ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കാന്‍ മറന്നു പോയ എന്‍റെ പപ്പയ്ക്ക് വേണ്ടി.....എഴുതി തീര്‍ക്കാന്‍  ഈ 
അക്ഷരക്കൂട്ടുകള്‍  പോരാ...

എന്‍റെ പപ്പയ്ക്ക് ഒരുപാട് സ്നേഹത്തോടെ..........

മലയാളത്തില്‍ ഇവിടെ അഭിപ്രായം എഴുതാം

Type in Malayalam (Press Ctrl+g to toggle between English and Malayalam)

Translate

ആദ്യാക്ഷരി